De wereld is om zeep en volgens de Maya´s is het einde nabij, in 2012 zou het zover zijn, dus genieten we op deze prachtige plaats nog wat harder van onze moeder aarde die we (door gebrek aan toeristen) zo goed als voor ons alleen hebben. We weten niet waar we eerst moet kijken, zodat Bert struikelt en zijn twee vingers hoort kraken. Het lijkt even het begin van het einde maar ze staan nog recht al lijken ze op twee dikke bloedworsten.
Van de papegaaien krijgen we niet genoeg dus gaan we op zoek naar meer en even later zitten er drie gekleurde exemplaren op onze schouders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten