Ondanks dat de reisadviezen voor Honduras nog steeds negatief zijn door de staatsgreep, besluiten we (na ons licht op te steken bij betrouwbare bronnen uiteraard) dit land niet links te laten liggen. Al snel blijkt dit een uitstekende beslissing, want buiten een verhoogde controle is er niet veel van de onrust te merken. Er zijn bijna geen toeristen te bespeuren en dat maakt alles net iets aangenamer en goedkoper.De laatste bus van de dag naar Gracias missen we dus slapen we een nachtje in Santa Rosa, waar volgens onze reisgids niets te zien is maar wij des te meer genieten van een avondlijk festivalletje. De volgende dag reizen we door naar Gracias, een dorpje waar we meteen overdonderd worden door de Hondurese vriendelijkheid. De sombrero en mostacho (hoed en stevige snor) is hier nog steeds heel populair, wat maakt dat we ons een beetje in het wilde westen wanen. We bezoeken nog natuurlijke hotsprings om al het reisstof af te spoelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten